POEME ROMÂNESTI ÎN LIMBI STRĂINE

Traian T. COSOVEI

 

NJË ENGJËLL QË ËNDËRRON (Un înger care visează)

Një mëngjez dimri
Ishe duke fjetur thellë
Saqë frymëmarrja jote
Ishte më e shqetsuar
Se sa bardhësia e dëborës
Derisa unë të shikoja
Duke tërhequr kanapetë e kuqe të acarit

SEZONI I ZHGËNJIMIT TË DREDHËZAVE
(Sezonul dezamăgirii căpsunelor)

Nata  është e shkretë pa ty
Së paku kështu ofshan
Radioja pranë dritës së shtratit
Parfumi i lumturisë
Lazdërohet në ekranin e vogël
Nga mëngjezi
Deri në zemër të natës
Një dredhëze e zhgënjyer
Bezdiset në qiellin e gojës

RINIA IME (Tineretea mea)

Rinia ime është si gruaja
Për të cilën thonë se do të mbarojë rrugëve të përmbysura
Duke zbritur gjethi trembet prej meje porsi kullosa
Që poashtu trembet për mua duke u rritur
Ja ku më ke po ngutem drejt teje pa fjalë
Pa të shikuar – a do të jetë vallë dikush
Që do ta përngjesë veshin për mua
E di ardhmërinë – shkrepëtimë nga lumenjtë e argjentë
Që rrëshqasin në hapësirë
Dhe sytë e rrumbullaktë të vetmisë
Ja ku më ke duke kaluar përbri gjysmës së fjalës
Me të cilën orvatem të shkëputem
Nga ajo që kurrë s’do të jetë me plot kuptim
Duke zbritur gjethi trembet për mua duke u ngjitur
Rinia ime është si gruaja për të cilën
Thonë se do të mbarojë rrugëve të përmbysura

VASHA ME SHKREPSA (Fata cu chibrituri)

Shkrepsë që digjesh deri vonë vashë
Me një kuti flakësh të panjohura
Që digjesh deri sa zgjohesh e ngrirë
Pranë dhëndërrit tënd me fustan prej vashe
Ti lot prej fosfori ti dritë e dëshpëruar
Që digjesh nën ura lucernë Strehë kujtimesh
Që shuhesh nga fosfori i natës së fundit të pagjumësisë
Vashë me lojëra që digjen në padije
Që ia ke vënë flakën fjalës kujtim

GJENDJE SHPIRTËRORE (Stare de suflet)

Ajri im rend përpara frymëmarrjes sime
Gjaku im rend përpara zemrës sime
Gjethet rendnin përpara drurëve
Muret rendnin përpara zogjve
Zogjtë rendnin përpara zemrës sime
Parakalojnë retë natën
Kimera të bardha që e kërkojnë shtatin
Apo flokun tënd që digjet si ndonjë heretik
Përmbi turmën e akullt të yjeve
I jepni një nge ajrit që të zbresë
Mbi plagët tona prej triumfi
U jepni një nge yjeve që të zbresin
Përmbi gruan që dremit pranë meje
U jepni një nge gjetheve zogjve
Gurëve drurëve, i jepni një nge zemrës sime
Që të shkojë pas tyre dhe t’i arrijë
Versiunea în limba albaneză: Baki YMERI