POEME ROMÂNESTI ÎN LIMBI STRĂINE

Horia GÂRBEA

BREAKFAST SWING

(Breakfast swing)

Koha në rritje

Gjumi në zbritje

Dhe përmbi të gjitha do të kalojmë

Me autostrada të mbrojtura

Kopshti zoologjik

Me ngjyrë të brishtë

Shpesh do të qajnë poetët

Ndërmjet luanit dhe ujkonjës

(Mbetet e nxjerrë nga teksti

Vetëm pantera në kështjellën e tyre

Me ëndrra erorike)

Klor mureve

Klor fontanave

Në ëmbëlsinë e mollëve

Metafora e gjerë e dashurisë

Për vetveten dhe të afermin tënd

Inventar i aplikuar

Tjerrja e bishës së sëmurë

Te ciles ia varim nje pale syza

Duke gënjyer vetveten gjoja se fitojmë

Simbol i paprekshëm

Kafciz me hekuxa

Në brigjet e të cilit

Trupi i një gjahu të shpërthyer

Kalbet nga ligjet

Dhe të dëbuar nga qyteti do të tërhiqemi

Me valixhet e përulura

Pranë rrjetave me kuvli

Mbi bangat ku dëgjohet

Kitra bulnrima fluturimi

Të përfshirë mes egërsirave të paradës

Atje do t'i përjetojmë agimet qumshtore

Atje do të kafshojmë duke pritur

Lajmin për arritjen e parë

P OEZIA / vară 2010

78

Turn i braktisur në brigjet e detit

Një territor i dashurisë

Së mënj anuar përherë

Ndoshta një Bhikim drejt çajit

Të ftohtë të mëngjezeve të përbashkëta

NË VEND TË ANNABEL-IT

(În loc de Annabel)

Ne brigjet e botës

Fillon tjetra

Pastaj edhei një fillon

Përballë kësaj paqartësie

Anija e bukur me lapsa

Shpërthen dhe ma hedh përpara

Tërë përmbajtjen e saj

Me ashkla makinash gdhendese

Dhe me një melankoli të prehtë

Erdhi vjeshta

Mbuloma zemirën me diçka

Ne një disk

Me një kafe mashtrimtare

Vjen shtatori me aroma të këndshme

Forma të mbuluara

Me erëtimë boronicash

Hapsirë-koha e pijeve do ta hapë gojën

Porsi gojët e metro ve

Dhe do të thithen si do stoli të rrëshqitshme

Bota tejmatanë botës

Bëhet përsëri e manushaqtë

Si një kalimtare e përmbajtur

Duke e ledhatuar jakën ngadalë

Tërë qyteti është i manushaqtë

Qiell harqesh

Të qepur me pe

Përmes tyre depërton

Drita e një bote paralele

Nga shelgu e akulli

Dhe u përplas

Përmbi bulevardet e pafajshme

Krypa a hatashme e dheut

Të cilës duhet t'i bëj ballë

P OEZIA / vară 2010

79

MUND TË TË ËNDËRROJ NË QIEJ

(Te pot visa în ceruri)

Mendimet e mia dremisin në kullosë

Me fytyrë kah vetëtimat

Duke kërkuar muzgëtimin

Nëpër dhomat e shkreta

Ku gjumi i hijeve

Nuk ka rrugë drejt yjeve

Në drejtim të pragut tënd

Drejt tymit të luginës

Thoja në mendim

Se mund tët ëndërroj në qiej

Rrimë me erezionin mbi të njëjtin jastëk

Fshehtësi e rrumbullaktë që don të fluturojë

E shtrëngoj një nismë drite

Në zjarrin e shuplakave të mia

DISA RROTULLIME TË TYMIT

(Cîteva rotocoale de fum)

Me zemrën e mbushur me firikën

Evetmisë

Të pres

Rreth meje disa rrotullime tymi

Drita i shpërndan

E prigadis çajin

Dëgjoj si kalojnë pranë meje

Pyje heshtjesh

Kam senzacionin e kthimit tënd

Shëmbëlltyra e shadërvanit me rrotë

Ma mbulon jetën e tanishme

Vetëm ajër tymi dëgjoj

Syri im vizaton një re

Në të cilën dua të fshihem

HIJA QË ZBRET PREJ MEJE

(Umbra lăsată de mine)

Nuk kam hyrë në atë labirinth

Kam vajtur përpara

Duke u ndeshur me gjurmën e humnerës

Kam shtrënguar grushtat

P OEZIA / vară 2010

80

Kam parë se si rrokulliset

Hija që zbret prej meje

Këtë katërkëndësh të vetëm

Përmes të cilit derdhet koha

E kam mbëltuar vetë

Folje pas foljesh

Silabë pas silabe

Çast pas çasti

Derisa u mbush

Me vetveten time

LOTI I MUZGUT TË PËRJETSHËEM

(Lacrima eternului amurg)

Knllosa është një kishë

Ndërsa tymi është shpirti im

Në lotin e mxizgut të përjetshëm

Gjendet një rrugëkryq

Ndëmijet qiellit e dheut

Ti kapim me duar

Yjet që vajtojnë

Kjo fërshërimë e shurdhët

E ngulfat natën në humnerë

Nën mantelin e një terri të padukshëm

Një reze e hollë

Ndez dritën e qiellit tim

Një flakë e vetme

E zgjon kambanën nga gjumi

Traduceri în albaneză de Baki YMERI

 

Home