Andrei PATRAS

Lyrica

 

Rex fui aliquando. Nunc excalceatus peragro

civitates. Per portus,

ebrii nautae cum verbis contentionis me clamant.

Atque mirabile illud regnum erat.

 

Superbas mulieres et centa virginum habebam.

Et servos habebam. Naves

ex mundi marginibus cum praedis revertebant.

Arroganter in mare mali speculum se inspiciebant.

 

Setae pretiosae crepitabant. Apud saltationes conviviaque,

in delectionibus, cum faciebus

perfidis docilesque aulici me celebrabant.

Submissus eram et caecus . Vacua pulchritudo…

 

…rex fui aliquando. Nunc semper peragro

civitates. Per portus,

ebrii nautae cum verbis contentionis me clamant

et in palmis egentes nummos cum mea effigie habent.

 

 

Longe...

 

Domine, absum

tuo radio quieto

et caecus fluito

sicut pulveris filum

per lucem…

 

 

Pueritia

 

Natus sum

e fractu volatu mei patris

et angore sine alis

meae matris.

Conversum caelum in altis sanguinem adspergebat.

Sub calidis pluviis cum grano triticeo somniabam

segetum auram noctibus lunae

et in alveis aridis rivorum,

adhaesus ad animan lapidum

audiebam imbrium strepitum.

Scandebam semitas, clivos et in locis certe notis

quaerebam stupore Florem-Pascae

sicut Calicem sanctum.

Immortalis nubes adspiciebam

sicut naves inanes

capientes purpuratas auroras.

Tardius, ex autumni favis

melem meridierum legebam

et una cum pruina, per sanguinem,

vehementer remigabat legatus

praedicens vocationes alieni temporis anni…

Natus sum

e fractu volatu mei patris

et angore sine alis

meae matris.

 

 

Elegia

 

Tempestate momentorum deletus,

quaerebo finem in temporis parva insula,

nam ante nos perivit mundus

et occiderunt tanta miracula.

 

Blandus est fluctus in caelis,

ab angelis opacatas per caeruleas vias.

Ad cauponam tardatam e limite noctis

Silentio dedicamus serias.

 

Cadunt sidera destinata,errantia

insidiis longinque in alto germinant

et tristiter solitarias horas praedicentia

dicta indicta perient.

 

Nam scimus numerata sunt

nostra matutina, sicut fructum maturum

qui semper vindemias procrastinat. Centa sunt

aut millia, forsitan ultimum.

 

Et in horis matutini, fugatis,

cerasum florentem hanc amittemus

quando a locis Tristitiae desertis

frustra ver cupiemus.

 

Elegia

 

Tarde in rosario, vulneratae, sub vesperi purpura

corollae rosarum tactae ab gravi lumine,

pallescentes, distrahunt se permultae

et blande immutantur ruina.

 

Nam omne aliquando florescens, et amoris plenitas

et oblecta vetera sidera et hi flores

semper votum est perniciei.

Et fruges collabuntur in via.

 

Et frustra quaerebo retentiones huic profusioni

insolito pavore vere temptans ut capiam

fluctum exsultantem momentorum

per mundi lumen palpitantem.

 

… sub vesperi purpura cum tenuis rosarum venenis

leviter sicut per somnium submergam quin sciam

me amisso in suavis narcosis

per rosarium transeunte, tarde…

 

Traduceri în latină de Elena PASCU