POEME ROMÂNESTI ÎN LIMBI STRĂINE

 

Florentin POPESCU

I FTOJ NË NATËN E GJETHEVE

I ftoj në natën e gjetheve
Brigjet e paqarta, vatrën e verërave të shkuara
Furinë e netëve të korrikut në të cilat
Kullosa ma vërshonte krahërorin dhe krahët
Furi në të cilën rendja këmbëzbathur
Me degët e hënës në gërsheta
Dhe me një britmë hapja një verë
Sërish dëgjoja duke më qarë stërgjyshi në gjak
Dhe kur lejlekët iknin e përkëdhelja në krahëror
Dimrin, gjurmat e gjetheve të degdisura...
Sërish duke vuajtur, sërish i vetmuar, sërish shkretëtirë
Dhe duke mos ditur furtunat që vërshojnë përmbi mua
Përsëri mbështillem me qiellin e dikurshëm
E i ftoj në natën e gjetheve
Brigjet e paqarta, vatrën e verërave të shkuara