POEME ROMÂNESTI ÎN LIMBI STRĂINE

 

Marin SORESCU
UA LIDHA

Ua lidha sytë drurëve
Me një shami të blertë
Dhe u thashë të më gjejnë

Drurët më gjetën përnjëherë
Me një fërgëllimë gjethesh

Ua lidha sytë zogjve
Me një shami reshë
Dhe u thashë të më gjejnë

Edhe zogjtë më gjetën
Me një këngë

Ia lidha sytë trishtimit
Me një buzëqeshje
Dhe trishtimi më gjeti të nesërmen
Në një dashuri

Ia lidha sytë diellit
Me netët e mia
Dhe i thash të më gjejë

Je atje tha dielli
Dhe mos u fsheh më
Pas asaj kohe

Mos u fsheh
Më thanë krejt sendet
Dhe krejt ndjenjat
Të cilave u mundova t’ua lidh
Sytë

 

TEKË

Mbrëmje për mbrëmje
I mbledh
Krejt karrigat e fqinjëve
Dhe u lexoj vargje

Karriget janë shumë të ndjeshme
Ndaj poezisë
Nuk dimë t’ua prekim telin

Kjo më prek edhe mua
Dhe mu për këtë
Me orë të tëra
U rrëfej
Se sa hijshëm vdiq shpirti im
Gjatë ditës

Takimet tona zakonisht
Janë esull
Pa rrëmbime
Të tepërta

Sido që të jetë
Kjo do të thotë se
Secili e kemi kryer detyrën
Kështu që mund të vazhdojmë
Më tutje